Santiago tot Chiloé

Hoi!

We zijn inmiddels al 2 weken in Chili, dus tijd voor een update!

De eerste dagen hebben we doorgebracht in Santiago, een enorme stad die op het eerste gezicht niet heel aantrekkelijk is, maar na een betere kennismaking toch veel te bieden blijkt te hebben. We verbleven in een fijn hostel een eindje buiten de binnenstad in een rustige buurt met veel groen. Het centrum was te bereiken met een rit van een half uur in de metro. We hebben veel door de stad gewandeld, wat musea bekeken en wat mensen ontmoet die we via via kennen. Zo zijn we met een architectuurstudent naar een jazz club geweest, waar zijn trompetleraar speelde met zijn band. Dat was erg leuk, en erg goede muziek. Een Chileense architecte heeft ons de volgende dag door een leuke uitgaansbuurt geleid. Zij heeft ons ingeleid in de Chileense cultuur met een piscosour (de nationale cocktail) en een piscola (klinkt vies, maar is gewoon een mix van pisco en cola) gedronken en ceviche in de bar van een vriend van haar. We zijn volledig op de hoogte gebracht van alle eigenaardigheden van Chili, hoe leuk het is om een aardbeving mee te maken en wat er naast aardbevingen nog meer voor interessante natuurfenomen te vinden zijn in Chili (tsunami's, bosbranden, vulkaanuitbarstingen, overstromingen, etcetera). Verder ligt in Santiago voor zo'n grote stad het tempo redelijk laag. Zelfs in de metrostations wandelt iedereen rustig, massa's mensen keutelen op hun gemak door de winkelstraten en op het Plaza de Armas gaat men graag even op een bankje zitten om de wereld aan zich voorbij te laten gaan.

Vanuit Santiago hebben we een dagtrip gemaakt naar Valparaíso, een prachtige stad met heuvels vol kleurrijke huizen die balanceren op de rotsen. De hele stad heeft iets sjofels, en criminaliteit ligt hier voor Chileense begrippen hoog, maar door de creativiteit, te vinden in bijvoorbeeld de bouwstijlen, muurschilderingen en levendigheid maakt de stad een ontzettend enthousiaste en bruisende indruk. Het is niet voor niets dat dit een populaire stad is onder kunstenaars en dichters (zoals Pablo Neruda, de trots van Chili).

Een week geleden zijn we in de bus naar Castro, Chiloé gestapt. Met de afstand tussen Santiago en Castro hebben we nog maar een kwart van de lengte van het land doorkruist, maar dit is vergelijkbaar met de afstand tussen Amsterdam en Florence. Volgens de reisgids moest deze reis 18 uur duren, dus we waren blij verrast toen we na 15 uur al aankwamen. Het helpt ook erg dat de bussen hier erg luxe zijn. Wij hadden de goedkoopste gekozen, de economico, maar onze bus was een stuk comfortabeler dan de meeste Europese bussen. Over veiligheid hoef je ook niet echt in te zitten: met behulp van een GPS systeem wordt op een scherm bijgehouden hoe hard de bus rijdt en hoe lang de chauffeur al achter het stuur zit. Als de maximumsnelheid wordt bereikt of overschreden verschijnt er een melding, zodat je als busreiziger de chauffeur even kunt waarschuwen dat hij langzamer moet rijden. 

Een paar uur nadat we uit de bus waren gestapt is Fleur bij een architectenbureau langsgegaan waar ze email contact mee had, met positief resultaat: in maart kan ze hier aan de slag! Voor meer info over het architectenbureau, kijk op: http://www.jonasretamal.cl. In de volgende dagen zijn we op zoek gegaan naar een baan voor Joris. Dit is wel lastig aangezien hij geen Spaans spreekt en de Chilenen geen Engels. We verwachtten dat in ieder geval hoogopgeleiden wel Engels zouden spreken, maar dit valt vies tegen! De beste optie is dan om je vriendinnetje mee te nemen en haar voor jou het woord te laten doen. Dan ga je er naast zitten en proberen te verstaan wat er gezegd wordt en af en toe zeg je 'Sí' of knik je. Op deze manier heeft Joris in ieder geval een stage aangeboden gekregen, en een andere architect zei momenteel niemand nodig te hebben maar contact op te nemen als hij in de toekomst wel iemand nodig had. We gaan nog even kijken wat de beste optie is. In ieder geval is het plan dus om ons vanaf midden februari te vestigen in Castro. In de tussentijd gaan we reizen door het land, mee doen aan een vrijwilligersproject in Valparaíso (ecologisch bouwen voor mensen met weinig geld) en Joris gaat hier ook een cursus Spaans doen!

Dan nog even over Chiloé. Castro is een mooi stadje vol huisjes bedekt met shingles (tejuelas noemen ze die hier) in alle kleuren, vormen en maten. Castro staat vooral bekend om zijn palafitos, huisjes op palen aan zee. Hoewel het een klein stadje is, is het er erg levendig. Net als in de meeste plekken in Chili kun je hier erg goed en goedkoop vis eten! Chiloé, wat zowel de naam is van het eiland waarop Castro ligt als van de gehele eilandgroep, is een apart deel van Chili. Veel mensen bezoeken dit gebied vanwege de bijzondere houten kerkjes die verspreid over de eilanden zijn gebouwd, de natuurgebieden en fauna, en de mysterieuze sfeer van een cultuur vol vreemde mythes. Naast Castro hebben we het slaperige vissersdorpje Dalcahue bezocht, en het eiland Quinchao met daarop de nog slaperigere dorpjes Curaco de Vélez en Achao. Dit is het rurale gedeelte van Chiloé, met groene heuvels en idyllische huisjes. Het landschap doet als de zon schijnt denken aan Toscane, maar tegelijkertijd heeft het iets Scandinavisch. Het klimaat is helaas meer Engels. Dus als jullie op bezoek komen: regenjas meenemen en zwembroek thuislaten!

Inmiddels zijn we in Valdivia aanbeland. Deze stad is op zich niet bijzonder interessant, maar bij de boulevard langs de rivier zijn er een aantal leuke dingen te zien en te doen. We hebben twee musea bezocht in prachtige oude villa's, over de vismarkt gelopen waar je voor vier euro per kilo verse zalm kunt kopen, en gegeten in een visrestaurantje. De vismarkt staat naast de rivier, waar een stel stinkende vadsige zeeleeuwen de hele dag ligt te luieren, wachtend op resten vis die naar ze toe worden geworpen. Dit is uiteraard een mooi spektakel!

Morgen vertrekken we naar Villarica, aan de rand van een natuurgebied met meerdere slapende vulkanen (al weet je dat nooit zeker in Chili)!

Groetjes,

Joris en Fleur